Na afloop van de mis van zaterdagavond 1 februari (Maria Lichtmis) in het Kekerdomse kerkje met voor de eerste keer zang door het Familiekoor, vroeg onze pastoor of ik een stukje over de viering wilde schrijven. Waarschijnlijk omdat ik erg enthousiast aan hem vertelde dat ik het zo een mooie viering had gevonden.
Na afloop van de mis vroeg onze pastoor of ik een stukje over de viering wilde schrijven. Waarschijnlijk omdat ik erg enthousiast aan hem vertelde dat ik het zo een mooie viering had gevonden.
Iedereen zal een eigen beeld hebben van een mooie viering. Misschien denk je dan aan een grote kerk met veel mensen, of een overweging die echt binnenkomt.
Voor mij kwam deze mis in het kleine, mooie en intieme kerkje van Kekerdom heel dicht bij mijn beeld van een mooie viering. De eerste banken waren gevuld met leden van het familiekoor en de rest sloot direct aan. Zo vormden we samen één gemeenschap. Als één geheel waren we ook onderdeel van het mysterie. Vervolgens zong een vriendinnetje van mijn dochter een prachtige solo. Op dat moment wist ik dat we samen verbonden waren met miljoenen mensen over de hele wereld. Allemaal gericht op het goede en vol van hoop.
