Samen-amen

‘Samen’ spreekt niet meer vanzelf. Het kan je wel enorm goed doen. Hoe goed was het samen te zijn, met zeer velen, ook van schutterij en carnaval in de kerk van Millingen ’s avonds bij de uitvaartgebedsdienst van Rein Driessen en daarna in de Dreuge. Ja, Rein stond midden in de gemeenschap, haalde met zijn humor en geloof het mooiste in mensen naar boven, was een verbinder. En dit zag je nu gebeuren en doorgaan bij zijn afscheid. Voelbaar als nooit tevoren misschien, omdat hij nu definitief thuis mag komen in de liefde. We zien het niet, maar voelen en ervaren het wel, met elkaar. Dat is zo bijzonder. Dat wil je vasthouden, je blijven herinneren, want het is zo kostbaar.

Met elkaar samen in een goede Geest, hoe groot is die uitdaging in onze tijd, in onze wereld! Hoe kunnen we elkaar daarin bemoedigen, ieder met zijn of haar eigen talenten en mogelijkheden en vooral aangestoken door de Liefde, door de vlam van liefde, een ander woord voor het soms zo beladen woord ‘god’.

Dat kwam ook in de uitvaartgebedsdienst sterk naar voren: de grootste wens van Jezus Christus, “dat jullie elkaar liefhebben met de liefde die Ik jullie heb gegeven” en “Ik stuur jullie het leven in met de boodschap ‘heb elkaar lief’ “.

Dit hebben we nodig, lijkt mij, in onze wereld met groeiende verdeeldheid en vijandigheid, met strijdende ego’s en heel veel eenzaamheid, zeker ook bij jongeren die hunkeren naar echtheid, verbinding en toewijding.

Dan is het goed om kennis te maken met Jezus die bewust de eenzaamheid opzoekt. Vol liefde begeeft Hij zich onder de mensen, maar met eenzelfde overgave zoekt Hij de stilte. Het lijkt voor Jezus een natuurlijk ritme te zijn, als een ademhaling. Zonder dit ademen geen leven, zonder dit ritme geen Geest om uit te delen.

Echte verbinding met anderen ontstaat waar levensritmes op elkaar afgestemd raken. Jezus’ levensritme is volmaakt afgestemd op de muziek van de Schepper. De stilte heeft Hij nodig om te luisteren, het ritme te vinden. En dan kan Hij anderen uitnodigen om de muziek te horen die ook in hen klinkt, hun ritme te vinden en met Hem mee te dansen. Waar dat gebeurt, lost de eenzaamheid op.

Het diepe geheim is dat Jezus niet zichzelf redt, maar anderen. Hoe kunnen wij ons die focus eigen maken? Als we elke dag kunnen kiezen voor een stille tijd, en in die stilte bv het Woord van God van die dag kunnen nemen, en laten landen in ons eigen leven. Dan zul je meer verstaan van zijn Woord en wellicht ook van de uitleg. Dan word je bij deelname aan de Eucharistie wellicht ook eerder geraakt door het een of ander in de viering. Want God is werkelijk aanwezig in de viering, in het Woord en dat stukje brood, de Eucharistie. De Schepper van de wereld is er aanwezig om ieder van ons persoonlijk te ontmoeten. Ook dat is ‘samen’: Hij en ik. Dat is zeker anders dan onderduiken in het samen van de massa. Bv zoals met een carnavalsoptocht: alleen vier je geen carnaval. Geloven doe je ook niet in je eentje, maar misschien wel meestal vanuit een persoonlijke ontmoeting met Jezus, de Heer. Van het ene samen naar het andere samen. Amen.